(گریستن) خوش حالتی ست در دل شب‌ها گریستن در خلوتی نشسته و تنها گریستن وقت سحر به نالهٔ جانسوز خوش بوَد در پیشگاه خالق یکتا گریستن در انتظار قطره ای از ابر رحمتش باید به حال ندبه دو دریا گریستن بر کشتزار عشق و جوانی روا بود بهر ثمر ، چو ابر گهرزا گریستن مستانه کنج میکده باید چو عارفان بر ساغر وصال ، چو مینا گریستن گشتم کباب ز آتش هجرت ولی دریغ سازد کباب ، شعله فزون با گریستن بر سوز و ساز و محنت پروانه تا سحر باید چو شمع ، بی غم و پروا گریستن خندم گهی ز شوق تا توانی ، قلب زار بینوایان شاد کن
درون سینه ی خود آسمانی کرده‌ام پیدا
داروین گفتا بشر از نسل میمون بودہ است
گریستن ,چو ,، ,خوش ,ز ,کباب ,شب‌ها گریستن ,گریستن در ,گریستن بر ,باید چو ,دل شب‌ها
درباره این سایت